Het is duidelijk. De beweging van goederen en diensten van en naar Suriname is een groot probleem geworden toen Covid-19 haar gezicht liet zien. Van huis uit werken werd een probleem voor vele ondernemingen die vooral traditioneel opereren (werknemers moeten in het veld zijn). En precies in het veld kon men niet zijn om goederen te vervaardigen en diensten te leveren. Surinaamse ondernemers hadden ook veelal moeite met het aantrekken van goederen uit het buitenland, terwijl exporten super moeizaam gingen.
Dit is echter niet alleen een Surinaams verhaal geweest. De wereld heeft dit op schaal moeten meemaken. De schaal van goederen die op elk moment over de planeet bewegen, is verbluffend. In het ene land worden grondstoffen opgegraven, in een ander land tot onderdelen en stukken gesponnen en in een derde tot producten geassembleerd. Ze steken oceanen en continenten over en vinden hun weg naar een plaatselijke winkel of rechtstreeks naar uw deur.
Magisch gezien is er een rol wc-papier, elektrisch gereedschap of een tube tandpasta precies wanneer je het nodig hebt.
Nog verbazingwekkender is dat dit heel systeem, de wereldwijde supply chain, zo goed werkt dat het meestal onzichtbaar is. Tot nu toe. De pandemie heeft een schijnwerper op de innerlijke werking van dit moderne wonder gericht– en het heeft enorme kwetsbaarheden blootgelegd.
De supply chain voor e-commerce is een leerzaam voorbeeld. Toen de wereld vastliep en al het niet-essentiële online ging, schoot de vraag naar digitale vervulling omhoog.
Zelfs onder “normale” omstandigheden hadden de meeste magazijnen voor e-commerce moeite om aan de vraag te voldoen. Maar Covid-19 heeft het vermogen om het hoofd te bieden aan het veranderende aanbod, een ongekende vloedgolf van orders en tekorten aan arbeidskrachten verder onder druk gezet. Lokale winkels hebben bijna geen belangrijke producten meer. Online kruideniers en e-commerceplatforms schorten sommige leveringen aan huis op, beperken de online aankopen van bepaalde artikelen en beperken nieuwe klanten. Het hele systeem wordt zwaar getest.
Waarom? Ondanks een overvloed aan technologie uit de 21e eeuw, zitten we vast in de 20e eeuw.
De huidige supply chain bestaat uit vloten van schepen, vrachtwagens, magazijnen en, belangrijker nog, mensen verspreid over de hele wereld. Hoewel er enkele opmerkelijke voorbeelden zijn van geavanceerde automatisering, is het overgrote deel van het werk nog steeds handmatig en lijkt het op een soort door mensen aangedreven emmerbrigade, met mensen die door magazijnen dwalen of naast transportbanden staan. Elk pakje pamper of fles wasmiddel dat door een online klant wordt besteld, kan tientallen keren door magazijnmedewerkers worden aangeraakt voordat het zijn weg vindt naar een doos die bij een huis wordt afgeleverd.
De pandemie heeft de kritieke behoefte aan innovatie bewezen als gevolg van een toegenomen vraag, bezorgdheid over de gezondheid en veiligheid van werknemers en traceerbaarheid en veiligheid van producten en diensten.
Op het World Economic Forum 2020 was er veel discussie over de voortdurende maatschappelijke transformatie waarin mens en machine samenwerken, waardoor de manier waarop we dingen voor elkaar krijgen wordt geautomatiseerd en vergroot. Destijds, pre-pandemie, was het debat in de richting van scepsis en angst voor banenverlies, waarbij sommigen zelfs de ethiek en de noodzaak van deze technologieën in twijfel trokken.
Nu zien we de dingen anders. Om de wereldwijde supply chain beter bestand te maken tegen schokken zoals Covid-19, moeten we naar technologie kijken.
De wereldwijde supply chain perfectioneren: de enorme ‘Matter Router’
Technologie heeft in het verleden soortgelijke uitdagingen het hoofd geboden en overwonnen. Zo zorgde de Tweede Wereldoorlog voor innovatie in technieken voor de snelle productie van veel producten op grote schaal, waaronder penicilline. We gingen van de beschikbaarheid van één dosis van het medicijn in 1941 naar vier miljoen steriele verpakkingen van het medicijn vier jaar later elke maand.
Evenzo kijken hedendaagse bedrijven, groot en klein, naar automatisering, robotica en AI om de pandemie het hoofd te bieden. Deze technologieën zijn cruciaal voor het opschalen van de infrastructuur die in de meeste behoeften van de wereld voor e-commerce en voedseldistributie zal voorzien.
Je kunt deze nieuwe infrastructuur zien als een snel evoluerende ‘materierouter’ die steeds complexere robotsystemen zal gebruiken om producten vrijer en efficiënter te verplaatsen.
Robots die worden aangedreven door gespecialiseerde AI-software, leren bijvoorbeeld al om zich aan te passen aan veranderingen in de omgeving, met behulp van de meest recente ontwikkelingen op het gebied van industriële robotica en machine learning. Wanneer klanten plotseling dramatisch nieuwe items moeten bestellen, hoeven deze robots niet te stoppen of opnieuw te worden geprogrammeerd. Ze kunnen nieuwe taken uitvoeren door te leren uit ervaring met goedkope camerasystemen en diepgaand leren voor visuele en beeldherkenning.
Deze flexibelere robots kunnen 1×24 werken, waardoor faciliteiten minder gevoelig worden voor plotselinge veranderingen in het personeelsbestand en de vraag van klanten en de supply chain wordt versterkt.
Tegenwoordig is e-commerce ongeveer 12% van de detailhandelsverkopen in de VS en zal naar verwachting binnen het decennium ver boven de 25% stijgen, als gevolg van veranderingen in koopgewoonten. Analisten zijn echter begonnen na te denken of de huidige crisis, zoals in het verleden (bijvoorbeeld met de SARS-epidemie in China in 2003) , tot een permanente sprong in die aantallen zou kunnen leiden. Wat er ook gebeurt, de grotere supply chain profiteert van een grotere, flexibelere automatisering, vooral tijdens wereldwijde crises.
We moeten creëren wat Hamza Mudassire van de Universiteit van Cambridge een “veerkrachtig ecosysteem noemt dat meerdere kopers verbindt met meerdere leveranciers, over een netwerk van toeleveringsketens”. Dit ecosysteem moet worden ondersteund door robuuste, efficiënte en schaalbare automatisering die robotica, autonome voertuigen en het internet der dingen gebruikt om de goederenstroom door de toeleveringsketen te volgen.
Het goede nieuws? We kunnen dit bereiken met technologieën die we vandaag hebben.