Bewoners van rijke landen eten meer vlees en zuivel dan wat duurzaam is voor hen en voor de planeet.
Zeven planeten zouden nodig zijn als iedereen zou gaan eten zoals de 20 grootste economieën ter wereld, volgens een rapport dat de CO2-uitstoot van voedselconsumptie in de G20-landen vergeleek.
Het rapport dringt er bij ons op aan onze voeding te herzien in het licht van de klimaatverandering, vooral omdat voedselconsumptie een belangrijke motor is voor de uitstoot van broeikasgassen.
Van de G20-landen hebben alleen India en Indonesië een dieet met een lage koolstofuitstoot om de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs te halen. Ondertussen overtroffen Argentinië, Brazilië, Canada, Duitsland en de Verenigde Staten de meest duurzame niveaus van voedselgerelateerde koolstofemissies.
Het Diets for a Better Future-rapport , gepubliceerd door NGO EAT, richtte zich op de nationale voedingsrichtlijnen en consumptiecijfers van de G20-landen. Het toonde aan dat rijke landen meer rood vlees en zuivel consumeren dan is vastgelegd in de voedingsrichtlijnen van hun land, en veel meer dan wat duurzaam is voor de planeet.
“Momenteel eten individuen in een handvol landen veel te veel van het verkeerde voedsel ten koste van de rest van de wereld”, vertelde Brent Loken, wereldleider in voedsel bij WWF en hoofdauteur van het rapport, aan AFP . “Deze onevenwichtige voeding door een relatief handvol rijke landen is” ten koste van klimaat, gezondheid en economie “.
Voedsel produceren voor de 7,7 miljard mensen op aarde is verantwoordelijk voor een kwart van de wereldwijde koolstofemissies die de klimaatverandering stimuleren. Ongeveer 40% daarvan is afkomstig van de veeteelt en voedselverspilling, de rest wordt gegenereerd door rijstproductie, kunstmestgebruik, landconversie en ontbossing om commerciële gewassen te huisvesten. Calorie per calorie produceert vlees veel meer emissies dan andere, even voedzame voedingsmiddelen.
Het klimaatakkoord van Parijs heeft tot doel de wereldwijde verwarming binnen twee graden Celsius te houden. De zogenaamde “food-print” -emissies geproduceerd door G20-landen, die goed zijn voor ongeveer 64% van de wereldbevolking, creëren momenteel 75% van de totale wereldwijde voedselgerelateerde emissies, schat het rapport.
“Het rapport laat zien dat het voedselsysteem nog een lange weg te gaan heeft in het leveren van diëten die gezondheid en welzijn binnen planetaire grenzen bereiken. Maar het goede nieuws is dat veel regeringen, bedrijven en burgers nu kunnen doen om dit mogelijk te maken, voortbouwend op de bestaande actie om iedereen win-wins te bezorgen, ”zegt Corinna Hawkes, directeur van het Centre of Food Policy van de University of London , vertelde Deutsche Welle.
Argentinië staat bovenaan de lijst met landen met een dieet dat de klimaatdrempels overschrijdt, gevolgd door Canada, Brazilië, de Verenigde Staten, Rusland en Australië. Aan de andere kant van het spectrum zijn de landen met de meest klimaatvriendelijke voedingsrichtlijnen Indonesië, India, Zuid-Korea, China en Japan.
Het rapport identificeerde ook dat veel landen zelfs nationale voedingsrichtlijnen hebben voor rood vlees en zuivel die de gezondheidsdieetrichtlijnen overtreffen. Duitsland raadt bijvoorbeeld 50 gram rood vlees per dag aan, maar het werkelijke gemiddelde verbruik ligt rond de 110 gram.
Overschakelen naar gezondere voeding die rijk is aan peulvruchten, groenten, fruit en noten, is nuttig voor zowel het milieu als onze gezondheid, betogen de auteurs. Maar aangezien bijvoorbeeld bijna alle landen nu tekortschieten in de voedselconsumptie van noten en peulvruchten, zal dit ongetwijfeld een uitdaging zijn.
Sommigen hebben echter al belangrijke stappen ondernomen om gezondere voeding te promoten. Onlangs herziene Chinese richtlijnen bevelen bijvoorbeeld aan om een verscheidenheid aan voedingsmiddelen te eten, met granen als hoofdbestanddeel; evenwicht tussen eten en bewegen om een gezond lichaamsgewicht te behouden;
Uit een vorig jaar gepubliceerd onderzoek bleek dat het verbeteren van onze voeding ook economisch voordelig kan zijn. Overgangen in de manier waarop we voedsel verbouwen en consumeren, kunnen elk jaar $ 4,5 biljoen aan nieuwe zakelijke kansen opleveren, en tegelijkertijd een besparing van $ 5,7 biljoen aan gezondheids- en milieukosten per jaar.
Bovendien kan een veranderende voeding het risico op toekomstige pandemieën verkleinen – wat, zeker gezien de huidige omstandigheden, een enorm verschil zou kunnen maken.