De bevindingen kunnen leiden tot nieuwe behandelingen voor oogproblemen bij zowel mens als dier.
De uitdrukking ‘krokodillentranen’ wordt vaak gebruikt om valse tranen van verdriet aan te duiden, maar letterlijk gesproken lijken krokodillentranen verrassend veel op de onze in termen van chemische samenstelling. Omdat crocs al miljoenen jaren niet zo veel zijn veranderd, kunnen deze nieuwe bevindingen inzicht geven in hoe het oog is geëvolueerd en kunnen ze leiden tot nieuwe behandelingen voor oogaandoeningen.
De meeste eerdere onderzoeken die de chemische samenstelling van tranen bij niet-menselijke dieren analyseerden, hadden de neiging zich te concentreren op andere zoogdieren, zoals honden, paarden of apen. Het is echter pas onlangs dat onderzoekers in Brazilië voor het eerst de tranen van reptielen en vogels hebben geanalyseerd.
De onderzoekers verzamelden tranen van zeven soorten (kerkuilen, blauwgele ara’s, bermhaviken, breedsnuitkaaimannen en onechte karetschildpadden, karetschildpadden en groene zeeschildpadden) uit traankanalen of andere soortgelijke klieren.
Tranen spelen een belangrijke rol bij het gezond houden van de ogen. Ze zijn meestal gemaakt van slijm, olie en water, die zich binden om het oog te bedekken, waardoor ze niet uitdrogen en cruciale eiwitten en mineralen leveren. Tranen voorkomen ook infecties en smeren het oog, waardoor vuil wordt verwijderd. Bij mensen zijn tranen ook een uiting van krachtige emotionele toestanden.
Hoewel bekend is dat geen enkel ander dier huilt, toont de nieuwe studie aan dat, in ieder geval chemisch gezien, menselijke tranen niet zo heel anders zijn dan die van reptielen zoals kaaimannen.
Dierenartsen van de Federale Universiteit van Bahia in Brazilië analyseerden de tranen van 7 soorten kaaimannen afkomstig van lokale natuurbeschermingscentra, dierenverzorgingscentra en commerciële fokkers.
Met behulp van speciale testkits maten de onderzoekers de hoeveelheden elektrolyten en eiwitten in de tranen van de reptielen.
Het is opmerkelijk dat vogels, reptielen en zoogdieren allemaal een zeer vergelijkbare samenstelling van hun tranen hadden, ondanks het feit dat er grote variatie was in de structuren die hun tranen produceren voor elke soort.
“Er was meer totaal eiwit en ureum in respectievelijk uil- en zeeschildpadtranen dan in de andere geteste dieren. De elektrolytenbalans was vergelijkbaar voor alle soorten, met meer natrium, chloride en ijzer, ”schreven de auteurs van de studie.
“De ionenbalans van traanvocht van vogels en reptielen was vergelijkbaar met die van mensen, met hogere waarden van natrium en chloride. Een vergelijkbare traansamenstelling had echter geen invloed op de kristalmorfologie. Kristallisatieclassificatie suggereerde dat hogere graden en typen te wijten zijn aan de verschillende micro-elementen die aanwezig zijn in de tranen van wilde soorten, ”voegden ze eraan toe.
Dat wil niet zeggen dat de tranen identiek waren. Menselijke tranen hadden gemiddeld hogere eiwitgehaltes in vergelijking met andere soorten, wat een grotere stabiliteit van het oogoppervlak bood. Kaaimannen en uilen hebben zelfs nog hogere concentraties eiwitten, waarschijnlijk omdat beide soorten zeer grote ogen hebben en zelden knipperen. Mensen knipperen elke 10-12 seconden terwijl kaaimannen hun ogen maximaal twee uur lang open kunnen houden zonder één keer te knipperen.
Volgens de nieuwe bevindingen gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Veterinary Science , heeft de omgeving een belangrijke invloed op de samenstelling van de traan. Omdat tranen de lichaamsvloeistoffen zijn die het meest aan de buitenwereld worden blootgesteld, zal hun samenstelling gemakkelijk worden gewijzigd wanneer de omgeving verandert, bijvoorbeeld door vervuiling. Dit kan een nadelig effect hebben op de gezondheid van het oog.
In de toekomst zijn de onderzoekers van plan om tranen van meer soorten te analyseren en nieuwe bevindingen te ontdekken die zich kunnen vertalen in nieuwe behandelingen voor oogproblemen bij zowel mensen als dieren.